باوفا
از همان کودکی بارها شنیده بود که صندلی وفا ندارد.
بیست و دو سالش نمیشد که یک صندلی قسمت او شد.
او، حالا دقیقا بیست و هفت سال است که با آن صندلی اخت شده است.
گویا این بار آن قانون همیشگی میخواهد نقض شود و این صندلی چرخدار تا روز شهادتش با او بماند...
...خدایــــــ ـــــا....
کمــــ ـک کنــ که بـــــ ـاران ببـــــارد....
کمــــ ـک کنــ که اشـــــ ــک هایمـــ به آستانـــ ــت بـــ ــرسند....
و انگشــــ تــان نیایــــــــــــــشمــ تا آسمانــــ ــت قــــــ ـــد بــ ــکشد....
...خدایــــــ ـــــا....
کمــــ ـک کنــ نســــــــیم اخلاصـــ...در قنــــ ــوتم بــــ ـورزد....
بـــ ــهار در چشمهایــــ ــم قــــ ــدم بــ ــزند
و نگـــــــــــــــــــــــــــاهم بـــ ــتوانــ ـد تا درگاهـ ـــت بــــــ ـدود....
...خدایــــــ ـــــا....کمــــ ـک کنــ...
تو که نیــــــم نگـــ ـاهــ ـت آبــــادااانی جـ ـــــــــهان را تضمیـــــ ـن می کنــــ ــد.!!!!!!
